Scheepsjournaal , geschreven in augustus 2006 aan boord de van de zeelogger Tecla,
door Fred Bender uit Amsterdam zuidoost.
Fred Bender is een kleinzoon van 2 grootvaders welke allebei hun beroepsloopbaan
op zee hebben doorgebracht.
Fred Bender schrijft sinds 1984 elk jaar een scheepsjournaal van een ondernomen zeereis
om dit later nog eens na te kunnen lezen.
.
Het verhaal bevat mogelijk een wat droge tekst en een wat starre tijdslineaal.
De originele tekst is naderhand wat geredigeerd om taalkundig een beter compleet en daardoor beter
leesbaar document te maken.
Een ondernomen zeezeilreis tussen 17 en 28 augustus 2006.
Vertrek uit Amsterdam, vliegreis naar Cork.
Bemanning Tecla in 2006:
De Tecla is door Jaap en Jenny eigenaren sinds 1989 in 2006 verkocht.
De nieuwe eigenaren /bemanning wordt nu gevormd door:
Jan + Jeanette (ouders), Gijs / Jet (zoon/dochter)
De Tecla is al sinds 8 jaren een welgeziene gast in de Ierse kustwateren.
Ondanks de Nederlandse certificatie autoriteit verklaart dat alle scheepsdocumenten in orde zijn,
wordt een Europees goedkeuringscertificaat van de Tecla door een Iers bewindspersoon niet
meer erkend voor gebruik in Ierland . (Lang leve Europa)
Daardoor mag de Tecla niet meer in Ierse havens binnenlopen om het huidige vaarprogramma uit
te voeren in 2006.
Alleen vertrekken vanuit Cork naar een ander land wordt nog toegestaan.
Eenmalig te Cork bemanning aan boord nemen en dan afvaren is wel toegestaan door de Ierse \
scheepsinspectie.
Daardoor steekt op zaterdag de Tecla noodgedwongen naar Engelse kustwateren over.
De reis gaat nu eerst van Cork naar de Scilly eilanden.
Dit zal wel een dagreis vergen.
Vandaar zal tijdens de komende tijd een groot aantal Engelse havenplaatsen worden aangedaan.
Southampton is een waarschijnlijke afmonsterplaats voor de meeste schepelingen.
Aldaar afmonsteren en met de trein naar London Gatwick south terminal.
De zeilvaart heeft een vliegticket bekostigd via Easyjet naar Schiphol, vertrek 17h40.
Op de heenreis op 17 augustus, donderdag gaat dit met Aerlingus vlucht EI841
Vertrek Schiphol, om10h, aankomst Cork 10h40 lokale tijd.
=====================================
Cork:
Ik vertrek vanuit het huis van mijn vriendin Jeanine in 2006 en ben vanmorgen vroeg om 5 uur opgestaan.
Samen met mijn vriendin Jeanine eten en drinken we wat.
Daarna is het afscheid nemen van Jeanine voor 12 dagen.
Ik neem een extra vroege metro, en daar vanaf station Duivendrecht de trein naar Schiphol.
De reis gaat voorspoedig, om 06h45 sta ik al in vertrekhal van de luchthaven van Schiphol.
Aldaar ontmoet ik mijn reisgenoten Marjolijn en Rien.
Om 10h15 (Ned. tijd) vertrekt het vliegtuig naar Cork, en om 11h30 Ierse tijd land het vliegtuig in Cork.
Ik neem samen met mijn mede reisgenoten de stadsbus van het vliegveld naar het centrale busstation
van de stad.
De Tecla ligt op de afgesproken plaats aan de Penroses Quay.
Dit is de bekende plaats sinds een paar jaar voor de Tecla van vorige reizen.
Het is circa 15 minuten lopen van het busstation naar de Tecla.
Met de nieuwe reistas met wieltjes gaat dit erg gemakkelijk.
Om 13h30 Ned. tijd stap ik uiteindelijk weer aan boord van de Tecla.
Deze reis zullen totaal 8 passagiers + 4 bemanningsleden aan boord zijn.
's-middags heb ik met Marjolijn, Rien en Tess een stadwandeling gemaakt door Cork.
Samen met Rien heb ik nog een busrondrit Cork gemaakt.
De stad Cork is te groot om geheel lopend te doorkruisen.
Op de schipper na is nu iedereen aangekomen op de Tecla.
Er is ook een deelneemster uit Spanje, Elvira en een vader en zoon uit Duitsland aan boord van de Tecla.
18 augustus,, vrijdag.
Een ligdag in de haven van Cork
De schipper (Jan) is wegens dringende familieredenen afgereisd naar Nederland.
De maat (Gijs) tevens de zoon van Jan neemt voor hem de Tecla zaken waar.
Vrijdagavond als Jan weer aan boord van de Tecla is, wordt het verloop van de eerste dagen besproken.
Zaterdag vangt dan de oversteek aan naar Engeland.
Dit kan het vasteland van Groot-Brittannië zijn, of bij goed en rustig
weer eerst de Scilly eilanden.
Vandaag heb ik gezamenlijk met nog 5 schepelingen een bustocht ondernomen naar de plaats Midleton.
Daar is gevestigd de (nu museale) whisky distilleerderij van het Jameson label.
De Old Midleton distilleerderij is gegrondvest door de gebroeders Murphy in 1824.
De stokerij werd in 1867 gefuseerd met 4 andere distilleerderijen uit de omgeving van Cork.
Na een bedrijfstijd van 150 jaar is er sinds 1975 een nieuwe fabriek gegrondvest naast de oude fabriek.
De oude productieomgeving is zorgvuldig geconserveerd als het nationaal cultureel erfgoed van Ierland.
Whisky wordt gemaakt van de basisstoffen gerst, mout en water.
Momenteel is de originele old Midleton distilleerderij het enige 18e eeuwse industriële monument van
Groot-Brittannië en Ierland van dit formaat.
Dit complex is zeer uniek en architectonisch en historisch te zien van onschatbare waarde.
Uiteenzetting hoe de Ierse whisky gebotteld wordt:
Mout is ontkiemde gerst.
Na de oogsttijd wordt de gerst centraal van de leverende boeren ingekocht.
De zakken met gerst werden dan in het 5 etage hoge gebouw opgeslagen met een belasting van
200 ton gewicht per verdieping.
(Optimale verdeling van het gewicht over meerdere etages te verdelen)
De productieslag vangt aan door de gerst in waterbakken te doen.
De gerst krijgt zodoende gelegenheid om in lenteachtige omstandigheden te ontkiemen in 4 dagen tijd.
De gerst wordt daarna in de "kiln" gedroogd.
Deze kiln bestaat uit een tegelvloer die aan de onderzijde met een niet rokend vuur (antraciet) word opgewarmd.
Na het drogen wordt de gekiemde gerst wederom in de gebouwen opgeslagen.
Deze wijze van indirecte droging is de z.g Ierse methode.
In Schotland blazen ze turfrook door de gerst heen om te drogen.
De Schotse whisky krijgt hierdoor in tegenstelling tot de Ierse whisky een rokerige en turfachtige smaak.
De locatiekeus van de stokerij is gegeven door de zeer goede kwaliteit van de grond en het beschikbare
water uit de rivier met hoge kwaliteit.
Dit levert daardoor tevens een kwalitatief hoogwaarde gerstopbrengst op.
Een andere belangrijke reden is gelegen in het feit dat het water over kalksteen heen stroomt en
daardoor ook van uitmuntende kwaliteit voor de distillatie is.
Het gebruikte water is afkomstig van de Dungourney rivier.
Het waterrad (van 1852) was de hoofdaandrijving van de fabriek, en heeft tot 1975 dienst gedaan.
Het gietijzeren waterrad heeft een diameter van 6.70 meter.
Dit rad is het enige nog werkende rad in Ierland van dit kaliber.
Dit waterrad dreef de 5 paren molenstenen aan waarmee de gerst en het mout vermalen werd tot
een soort bloem.
Indien het waterrad niet operationeel kon zijn, werd de functie door een stationaire stoommachine overgenomen.
Deze stoommachine werd in 1834 in gebruikgesteld en heeft een vermogen van 20 pk.
De ketel van de stoommachine werd met steenkool gestookt.
De fijngemalen gerst en mout wordt dan in afgepaste hoeveelheden in containers gedaan,
de z.g Mash Tuns, hieraan wordt dan kokend water aan toegevoegd.
D.m.v grote harken wordt hiervan een beslag geslagen.
Het in het graan aanwezige zetmeel wordt dan in vergistbare suikers omgezet.
De vloeistof die na de omzetting overblijft, de wort, wordt daarna in de Washbacks gedaan
om dit te laten gisten.
De afkomende vaste stof wordt als dit is gedroogd als veevoer verkocht.
De suikers in de wort zetten zich door het omzetproces in circa 3 dagen om tot alcohol.
De vloeistof heet na het gistingsproces dan Wash en bevat nu ca. 8 procent alcohol.
Distillatie van Whisky:
De hier in Midleton aanwezige koperen ketels van 144.000 liter zijn een van de grootste ter wereld.
Koper en alcohol ondervinden van elkaar totaal geen onderlinge chemische reactie.
Door het stoken van een kolenvuur onder de ketel wordt deze warmgestookt.
Alcohol kookt bij 80 gr., water bij 100 graden Celcius.
De alcoholdamp stijgt dan ook als eerst op en wordt opgevangen en gecondenseerd voor een
volgende productietrap.
De Ierse whisky wordt namelijk totaal 3x gestookt. (gedistilleerd)
Dit in tegenstelling tot de Schotse die 2 keer, en de Amerikaanse whisky die wordt maar 1x gestookt.
Deze productieverschillen maken mede een deel van de smaak uit.Het condenseren tussen de
productiestappen: een warmtewisselaar wordt de uit de ketel uittredende alcoholdamp weer in een
vloeistof omgezet voor een volgend of het eindproces.
Het distillaat uit de 3de ketel, de spirit is reuk en kleurloos en bevat 80 procent alcohol
Voordat de spirit in vaten wordt gedaan wordt het alcoholpercentage door het aanlengen met water teruggebracht
van 80 tot 63 procent.
Deze vaten zijn eerder gebruikte vaten waarin eerst sherry, port of bourbon heeft gezeten.
Deze afkomst laat de sporen na in het uiteindelijke proces.
Voor de eenvoudigste whisky is een rijpingstijd tussen de 5 en 7 jaar nodig.
Er zijn ook kwaliteiten die 12 of 25 jaar in het vat blijven.
De spirit (63 % alcohol) wordt bij botteling in flessen voor consumptie geschikt gemaakt door deze met
water aan te lengen tot 40% voordat de whiskyflessen gevuld worden.
Tot zover de procesbeschrijving hoe Ierse whisky gemaakt wordt.
--------------------------
Na afloop van het bezoek aan de Whiskybrouwerij hebben we nog wat tijd in een plaatselijke
pub doorgebracht. Het Ierse bier smaakte weer prima.
We hadden hiervoor genoeg tijd, we moesten toch op de bus naar Cork wachten die ons weer aan
boord van de Tecla moet brengen. We genieten van een heerlijke voedzame avondmaaltijd aan boord.
Jan de schipper was ook weer vanuit Nederland terug aan boord gekomen
19 augustus,, zaterdag ..
Afvaart uit Ierland, oversteek naar Groot-Brittannië.
Deze oversteek zat totaal niet in het originele vaarschema opgenomen waarvoor de groep geboekt had.
Daar was slechts sprake van dagtochten van haven naar haven.
Uit de groep schepelingen dienen dus " vrijwilligers" gevonden te worden die met de wachtdienst deel
wensen te nemen.
Er wordt een verdeling gemaakt, doch door zeeziekte is de wacht formatie verre van compleet.
Mijn 0 -06 uurswacht heb ik wegens zeeziekte dan ook niet uit kunnen voeren
20 augustus, zondag,
een ondernomen zeereis van Cork naar de Scillyeilanden.
Deze oversteek is een zeereis van 24 uur.
We komen op de Scillyeilanden aan en overnachten op de rede van Tresco.
21 augustus, , maandag
voor de rede van Tresco, oversteek naar St. Mary's.
De schepelingen worden bij de veerbootsteiger afgezet van St. Mary's
Eerst worden er inkopen bij de flappentap en de bakker gedaan.
Voor een deel lopen we nu met een groep van 5 schepelingen.
Later veranderen de plannen in "lange" en "korte" wandelaars.
Voordat we uiteen gaan wordt er eerst uitgebreid thee met scones en bijlagen genuttigd.
Ik loop met Marjolijn nu een uitgebreidere route over het eiland.
De afstanden zijn hier op st. Mary echter zeer beperkt, met 6 kilometer lopen hebben we het wel gehad.
We komen langs een botanische tuin en een aantal privé galerieën.
Met de tender komen we aan het begin van de avond weer aan boord van de Tecla, alwaar weer wordt
genoten van de toebereide avondmaaltijd.
De afwascorvee en een heerlijke douche sluiten de welbestede dag op de scilly eilanden af.
Morgen staat een zeereis op het programma van ca. 40 zeemijl naar het vaste land van Groot-Brittannië.
We gaan dan dagtochten ondernemen langs de zuidkust van Groot-Brittannië.
Komende maandag 28 augustus, moeten we op reisafstand van London Gatwick zijn voor de terugreis
naar Nederland.
22 augustus,, dinsdag.
Zeereis van de rede van St. Mary's (Scillyeilanden) naar de zeedokhaven van Penzance
(Dit is voor de Tecla de eerste haven aan de zuidkust van GB)
Goed zicht en weer, maar er is niet al te veel windkracht.
Alle zeilen, inclusief de topzeilen gaat omhoog.
We gaan naar de havenplaats Penzance welke voorzien is van een zeedok.
Alleen bij hoog water is er toegang mogelijk.
Daardoor dienen we op een zekere tijd later op de dag aldaar aanwezig te zijn.
Om dit zeker te kunnen stellen besluit Jan de schipper te gaan moteren, de zeilen worden neergelaten.
Om 18 uur liggen we op tijd in de havenkom afgemeerd tegen een groot schip.
Er wordt een klauterpartij ondernomen om met een groepje schepelingen over de liggende schepen
aan de vaste wal te komen.
We maken een rondtocht door de straten van de havenplaats.
Ook de "flappentap" wordt met een bezoekje vereerd.
's-avonds ga ik niet meer naar de kant alleen maar met het oogmerk om een pintje te vatten.
Voordat Penzance werd binnengelopen voeren we nog langs een schiereiland met de naam St. Michel.
Deze heeft net als de Franse eiland een kerkelijke bewoning.
Wegens het tijdsbestek kan hieraan ook geen bezoek aan gebracht worden deze reis.
23 augustus,, woensdag.
Dokhaven van van Penzance, zeereis naar Fallmouth Penzance heeft een getijdedok.
2x per etmaal erin of eruit.
Het tijdvenster dat de sluis weer openging was vanmorgen om 06 uur.
Er waren nog een aantal voorbereidingen te doen alvorens de Tecla af kan varen.
De loopplank met het buurschip en een touwladder constructie naar de Tecla moest eest worden
losgenomen en weer aan boord gebracht worden.
Ik was geen getuige toen de Tecla de havenkom verliet.
Het eerste deel van de vaart moet toch op de motor.
Ik ben later aan dek gekomen.
Behalve de bezaan worden alle zeilen omhooggetrokken.
De motor moet nog geruime tijd bijstaan wegens de geringe windkracht.
Na 11 uur gaan we echt onder zeil zonder motorhulpkracht.
Het gestelde doel Dartmore blijkt gezien de beperkte windkracht te ver weg te zijn.
We zeilen nu voor vandaag naar de rede van Fallmouth.
Daar komen we laat in de middag aan, en gaan voor de rede ten anker.
Tijdens het diner blikken we terug over de onder ons weggezeilde dag.
Morgen varen we vroeg af naar Dartmore, een zeereis van 60 zeemijlen.
24 augustus, donderdag,
zeereis van Fallmouth naar Dartmore.
Dit zal een zeereis worden van 12 uur.
Vanaf 06h30 zal de bemanning de Tecla de haven uitvaren.
Iedereen is hierbij uitgenodigd hierbij tegenwoordig te zijn.
Om ca 08h30 is er het ontbijt, ik blijf zelf liggen tot 8 uur.
Na het ontbijt worden de nog niet gehesen zeilen omhooggetrokken.
We maken redelijke vaart van tenminste 5 zeemijl per uur..
Aan het einde van de morgen neem ik voor een uur de stuurwacht op me.
Het was een koers van 90 graden die aangehouden diende te worden van de schipper.
Afhankelijk hoe dan de wind in de zeilen blaast dient er bijgestuurd te worden om de gewenste koers te handhaven.
Er dient goed waarneming gedaan te worden omtrent Visserij boeien en netten, kruisende schepen.
Er dient dan een juiste afweging gedaan te worden hoe te handelen.
Nauwkeurig op koers blijven is erg belangrijk.
Dit om de passerende schepen niet ongewenst de indruk te wekken dat er wordt uitgeweken indien dit niet het geval is.
Deze kwestie deed zich tijdens mijn stuurwacht 2 keer voor.
Gezien de afstand behoefde er geen tenen gekromd te worden, alles kwam op de reguliere wijze tot een goede oplossing.
De hoogste gemeten vaarsnelheid deze middag was 7,5 mijl per uur op het moment dat ik nog roerganger was.
Ik kon mijn dienst als roerganger gemakkelijk aan een andere schepeling overdragen.
Laat op de middag werd er ook nog op zee een skirt(?)surfer waargenomen.
Met een soort vlieger kon de surfer zich snel over het water voortbewegen.
Een volgboot was wel in de buurt van de surfer voor de veiligheid.
De surfer bevond zich zeker wel een zeemijl uit de kust.
Na een vaartijd van 12 uur kwamen we om 19 uur de haven binnen.
Het blijkt dan vanaf heden, donderdag t/m zondag hier te Dartmore een soort "sail" gehouden wordt.
De haven lag dan ook goed vol met boten.
Door de havenmeester werd de Tecla begeleid naar een achter in de haven aanwezige afmeerton bij een havensleepboot.
We liggen nu tenminste niet in het feestgedruis met al de bijkomstig heden van dien zoals onrust.
Om 21 uur werd er een openingsvuurwerk gehouden, waar we een prachtig uitzicht op hebben door
onze gunstige ligplaats achter in de haven.
Achter in de haven is de aansluiting op een afwaterende rivier die in Dartmore in zee stroomt.
Het was mij van een vorige zeereis bekend dat er hier in Dartmore een systeem van een haventaxi aanwezig is.
Deze taxi is via de marifoon en mogelijk ook via GSM oproepbaar.
Een deel van de groep maakt dankbaar gebruik van de haventaxi om na afloop van het vuurwerk naar de
binnenstad te komen.
Ondanks we morgen mogelijk hier niet zullen blijven verkies ik toch om aan boord van de Tecla te blijven.
Achteraf blijkt volgens opgave van andere schepelingen dat t.g.v de grote vaarafstand en het avondtarief van de
haventaxi de terugtocht een kostbare zaak was geworden.
25 augustus,,
vrijdag Vertrek van de rede van Dartmore zeereis naar Weymouth van 40 zeemijl.
De eerste ingeving was hierin Dartmore te blijven en om 16 uur aan te vangen met zeilen naar Wight
(met een avond/nachtvaart).
Er waren veel overwegingen om dit toch anders te doen na overleg en stemming binnen de groep.
De groepswens ging echter uit van varen overdag ten koste van nachtzeilen
en de extra tijd op Wight.
-Veel *gedoe* om met de achteraf kostbare watertaxi naar de kant te komen in Dartmore.
Prettige lange zeiltocht naar de rede Weymouth Marjet en Jet namen de moeite om voor alle schepelingen
pannenkoeken te gaan bakken, welke prima smaken en gretig aftrek hebben.
Het laatste stuk van de reis gaat weer op de motor alvorens we voor anker gaan bij weymouth.
In de avonduren verblijven we daar voor de rede van Weymouth.
Dit is dan de gevonden oplossing om niet nogmaals gedurende de nacht te behoeven zeilen.
Zaterdag neemt de zeereis van Weymouth naar Yarmouth op Wight een aanvang.
Zondag is dan de laatste zeereis van Yarmouth naar Southampton.
Maandag is de aanvang van de thuisreis vanuit Southampton naar London - Gatwick
De thuisreis onderneem ik samen met Elvira (gaat naar Barcelona),
Marjolijn (Ijmuiden), Reina (naar Groningen)
26 augustus, zaterdag,
zeereis van de rede van Weymouth naar Wight.
De anker ophaalprocedure vangt om 05 uur aan door de bemanning om op tijd op Wight te zijn.
Om 06 uur staan de eerste passagiers aan dek.
we nemen de zonsopgang waar.
Na voldoende aanwezigheid van schepelingen worden de zeilen gehesen.
Bij een voor de windse koers zoals nu wordt er geen kluiver gehesen.
De schoot van de traveler (ring om kluiverzeil naar het uiteinde van de kluiverboom te schuiven)
wordt nu benut om het grootzeil te fixeren.
Het grootzeil kan nu niet onbewaakt naar de andere boeg omslaan.
Na 8h begeef ik me ter kooi om beneden wat te rusten.
ca 11h30 nadert de Tecla de haven Yarmouth op Wight.
Het vroege verlaten van de rede van Weymouth heeft dus zeker nut gehad.
De Tecla krijgt een plaats aan de buitenzijde van de veerbootpier.
Dit is de zelfde plaats als in 1986 toen de Tecla ook hier was afgemeerd.
Tot zondag blijven we hier liggen.
Elvira, Marjolijn Rien +Fred gaan nu een bustocht maken van Yarmouth, Needles, Newtouwn, Cowes,
Yarmouth over het eiland.
Na de avondmaaltijd met zelfde groep + Tess naar de pub geweest.
Jeanine (de vriendin van Fred) via de vaste lijn bijgepraat.
27 augustus,, zondag
Vertrek uit Yarmouth voor een laatste zeereis naar Southampton
Dit is dan voor 2006 de uiteindelijke eindhaven voor Fred Bender, die al sinds 1989 op de Tecla meevaart.
Om 09 uur was er ontbijt.
De laatste inkopen worden nog gedaan, de afvaart uit Yarmouth is nu daar.
Wegens de beperkte ruimte in de haven en de veiligheid, was de kluiverboom volledig ingeschoven.
Dit moest eerst weer hersteld worden alvorens de voorzeilen gehesen konden worden.
In oostelijke richting, gaat de tocht verder langs Cowes, waar we gisteren op de kade hebben gestaan.
Door een begeleidend schip van het waterbeheer krijgen we een aanwijzing om de koers te verleggen i.v.m het
kruisen van een hogesnelheidsparcours voor de kust.
Aan deze aanbeveling wordt natuurlijk gevolg aan gegeven.
Even later zien we inderdaad een aantal "projectielen" langskomen waarbij alleen maar de motor zich in het water bevindt.
Met gevaar voor eigen leven scheren de vaartuigen op of over de golven van het wateroppervlak.
Van de Tecla worden alleen de zeilen van de voormast vandaag gehesen wegens de voor de windse koers.
(Uitleg: Wind uit westelijke richting, de Tecla heeft een oostelijke koers)
We naderen Southampton haven.
Er zijn zo te zien aldaar festiviteiten met een kermis.
Er staan aan het strand vele vliegers in de lucht met allerlei afmetingen en soms bizarre vormen.
Door de havenmeester worden we bemiddeld voor en plaats in de marina.
Een marina is een langs verticale peilers geleid drijvend pontonsysteem dat met de waterstand
op en neer gaat.
Dit is erg comfortabel voor de in de marina liggende schepen.
Avondmaaltijd wordt gezellig aan bood genoten.
Gezellig samenzijn met elkaar aan boord.
O.a door het spelen van 3 spelletjes rummicub gespeeld met Marjolijn, Tessa, Rien.( Met Elvira op de achtergrond
meekijkend bij Marjolijn.).
Gezellige conversatie over allerhande dagelijkse zaken, drankje gedronken..
Allemaal slapen gaan. E-mailadressen uitgewisseld. zie bestand info06.jot
28 augustus, , maandag.
Met de trein naar London Gatwick south terminal.
Met easyjet 18h40 naar Amsterdam
vlucht 5111, Aankomst 20h55 in Amsterdam volgens dienstregeling.
bevestigingsnummer easyjet is EBTW7KM
incheckbalie gaat om 16h40 open, sluit om 18h10.
--------
Zonder haast om 8h15 uit bed, gevolgd door het laatste ontbijt aan
boord van de Tecla.
10h45 staan we uiteindelijk op de kade.
Er is geen haast om weg te komen.
Want we kunnen pas 16h40 inchecken op Gatwick.
Vandaag is het een public holyday blijkt achteraf.
Mogelijk is er een beperkte dienstregeling met de treinen.
Om 13h28 vertrekt er een directe trein naar London-Gatwick
De reistijd bedraagt 1h40, de kosten GBP 9.00
De eindbestemming van de trein is London Victoria.
Boven de tussendeur in de coupe is een LED display aanwezig die duidelijk aangeeft waar de trein zich
op de route bevindt
Rien en Tess blijven nog aan boord om de Tecla terug in Nederland te krijgen.
Samen met ,Elvira en Marjolijn Tess en Rien drinken we nog wat in een gelegenheid.
Geheel op tijd zit ik samen met Elvira en Marjolijn in de treincoupe die ons naar London-gatwick zal brengen.
We komen om 15h10 aan te london-Gattwick. (Erg vroeg)
Om vertragingen in de reis te voorkomen wordt er niet later uit Southampton vertrokken..
De gezamenlijk laatste gemeenschappelijke lunch wordt in een zeer geanimeerde atmosfeer genoten.
Gedrieën checken we onze bagage in.
Elvira vertrekt 30 minuten later dan de Amsterdam vlucht naar Madrid.
Zij zal daar ca 22 uur aldaar aankomen.
Mogelijk haalt een zuster van Elvira haar op. We nemen afscheid van Elviera.
Elviera, door haar Spaanse afkomst een prettig voorkomende uitstraling waarmee ik het gevoelsmatig
van begin af aan goed mee kon vinden.
Volgens dienstregeling worden we aan boord van de Airbus A319 vliegtuig genodigd.
Om 21 uur Ned. Tijd stond de A319 aan de grond op Schiphol.
In de ontvangsthal bel ik met Jeanine mijn vriendin.
Marjolijn had bij vrienden een ophaalmogelijkheid gerealiseerd , we nemen afscheid van elkaar.
Ik nuttigde eerst nog een melkshake bij afwezigheid van de verkrijgbaarheid van een goed ijsje alvorens
ik met de trein huiswaards ga..
Daar bel ik natuurlijk weer met Jeanine.
Ik neem een heerlijke douche en leg me na 12 dagen te rusten in mijn eigen bed.
Morgen, dinsdag zal ik natuurlijk Jeanine weer ontmoeten!